ازهمان روز های اول که قابیل کمر به قتل برادر بست فهمیدیم که دنیا، دنیای تضاد و تقابل است . تضاد سیاهی و سپیدی و تقابل همیشگی خیر و شر .
آری همیشه اهریمنی وجود دارد که باید قدرتی مقدس و روحانی به مبارزه با ان بپردازد و این ذات دنیاست که این چنین تا آرام و پر آشوب پیش برد دنیا، تقابل و تضادهای زیادی به خود دیده است ولی از همه مهمتر و برجسته تر واقعه‌ی 10/۱/61 هجری قمری است که به خاطر خلوص دو نیروی خیر و شر، یعنی، یزید به طرف باطل مطلق میل می کرد و امام حسین (ع) نیز به طرف حق مطلق، دنیا کمتر به خود چنین تضادی دیده بود و بی شک این آشکار ترین داستان میان حق و باطل در تاریخ بشر است . شاهد این قضیه نوشته شدن صدها کتاب و هزاران دیوان شعر و تحلیلات تاریخی و تحت تاثیر قرار گرفتن انسانهای مختلف از این واقعه است