دلداده ام به یوزپلنگی که کشتمش
برگشتم عاشق ازسرجنگى که کشتمش
کابوس می شود و مرا دوره می کند
با پوکه های زرد فشنگی که کشتمش
می مردم از نگاهش و حالا چه زهره دار
نوک می زنم به چشم پلنگی که کشتمش
از پشت سر زدم و از آن روز غیرتم
جا مانده توی دره ی تنگی که کشتمش
برگشته ام چه سنگدل و باز می زنم
روغن به لوله های تفنگی که کشتمش
با این پلنگ مرده چه باید کند دلم
با صاحب دو چشم قشنگی که کشتمش